KC2 solide op weg naar apotheose

Het zijn moeilijke tijden voor Captain Cook. Elke keer weer een opstelling verzinnen met het luxeprobleem van veel gretige goede spelers die allemaal een steentje willen bijdragen. KC1 wil ook invallers en KC2 wil kampioen worden. Vandaag werd de puzzel gelegd door DiV en Gonogo af te staan aan KC1. Toen Cook nog captain van KC1 was, wist hij dat Go laten invallen altijd een puntje was. Dat werkt kennelijk ook in de meesterklasse. Maar nu de wedstrijd KC2-BSG2.

Wat statistiekjes: BSG heeft 8 ronden lang nul invallers nodig gehad. Een unicum voor een tweede team, lijkt me. Zo heeft KC2 maar liefst 13 spelers opgetrommeld, maar daarvan zijn er wel 6 (!) ongeslagen. Robnaldo heeft met 2452 de hoogste TPR van de hele klasse.

Om toch maar met ons Robje te beginnen. Die was alweer snel klaar toen zijn tegenstrever op leeftijd Pxg5! overzag waarna diens stelling een ruïne was met een pion minder. In plaats van zwierig door te offeren, trok Robnaldo zijn schouders op, ging terug met het paard, ontwikkelde nog wat stukken en drukte zijn punt. 1-0

Pionnen voor of tegen was wel een thema. Janneman voelde zich niet optimaal, kwam natuurlijk toch, offerde een pion, waar hij wel compensatie voor had, maar ook niet meer. Ik teken een vrij correcte remise op. 1,5-0,5.

BSG had verreweg de beste speler weggeparkeerd op bord 6. Dat helpt tegen KC natuurlijk niet want wij hebben een toppertje aan elk bord. In dit geval Tyro die een pion won voor vage compensatie. Het was wel lastig en uiteindelijk kon Tyro net niet voldoende doordrukken. 2-1.

Die remise werd vrij vlot gevolgd door Edwyn die het mocht opnemen tegen IM Borm, die ratingtechnisch betere tijden gekend heeft. Ik heb niet al teveel meegekregen van die pot, maar had het idee dat de balans nooit echt verstoord was. En het vuur wilde ook niet echt ontbranden aan beide kanten. 2,5-1,5.

Het remisevirus bleek besmettelijk. Poch wist zijn goede pot niet te bekronen met de krachtzet b5 en hoewel hij ook na het gespeelde d5 kansen leek te hebben hield wit het allemaal net bij elkaar. 3-2.

En toen werd het toch nog even spannend. Bij Esper was er tijdnood. Rini leek heel goed te staan, maar had een grafloper op g2 en moest oppassen voor zijn koning, terwijl Cook de luxe van een vorstelijke opening weer eens niet aankon en in een droevig uitziend toreneindspel was beland.

Ik had met Esper afgesproken dat hij op 8 met wit een punt ging pakken. Goeie afspraak. Esper zorgde voor lucht door in tijdnood zijn tegenstander geheel te overklassen en tegelijk een toren loper en dame te slaan en mat te zetten. Of zoiets. In ieder geval was het helemaal klaar. 4-2

Toen Rini zag dat Esper ging winnen gaf hij snel eeuwig schaak, zodat Esper de matchwinner werd. Die Rini toch. Eerder in de partij had onze FM de man wel van katoen kunnen geven, maar toen hij die kans miste, werd het wat te cryptisch. 4,5-2,5

Cook was nog bezig in zijn treurige toreneindspel. Toen Cook nog jong en mooi was ging hij met zijn maatje Herman Neuféglise elke woensdagmiddag toreneindspellen bestuderen uit het vuistdikke boek van Smyslov en Levenfish. Wie had gedacht dat dat dertig jaar later van pas zou komen. Want +1, werd  +0,5. +0,5 werd =. Het bleef een tijdje =-ig, maar toen kreeg zwart een klein plusje. Toen ging wit met zijn koning de verkeerde kant op en kwam hij zowaar in gevaar, maar het was nog altijd remise. Maar na nog een paar onnauwkeurige zetten was het plotseling gedaan. Het kan verkeren, zei Bredero. 5,5-2,5.

De laatste ronde volgt de klapper tegen de Waagtoren. De Waagtoren staat een matchpunt voor maar is psychologisch in het nadeel omdat KC moet winnen. Waarvan akte.

Canoy

search previous next tag category expand menu location phone mail time cart zoom edit close