Er is al zo veel over geschreven. Hoe win je een partij of hoe verlies je een partij. Hoe win je als team, hoe verlies je als team. We weten allemaal dat er een groot verschil zit tussen winnen en verliezen. Winnen is alles, verliezen went nooit. Kijk hoe Feijenoord de laatste 3 wedstrijden wint door een doelpunt in de laatste minuut. Steevast door Dessers gescoord. De laatste minuut. Alles of niets. En wat een verschil op de ranglijst. Kan dat in het schaken ook vraag je je af? Heeft KC een Dessers in de gelederen? De wedstrijd De Uil 1 tegen KC3, in zaal de Bestemming, gaf daarop een helder en duidelijk antwoord.
Er was van te voren een goede opstelling uit de hoed getoverd. De jeugd omsloot Ad op de laatste borden en de “oudjes” op 1 en 2. Ze wisten wat van hen verwacht werd en dat hebben ze tot nu toe met verve gedaan! Dan weer jeugd Vlad met wit op 3 en de stevig spelende Edward, captain waardig, op 4. Deze man is dit seizoen heel goed bezig in de rol van voortrekker van het team. Op 5 Ron Hessels, ik speel graag als het nodig is, en dan weet je dat het team staat als een huis. Ook tegen De Uil? We zullen zien.
Bij binnenkomst van Michiel en ik zat Vlad al vertrouwd achter zijn laptopje. In goed humeur meld iedereen zich ruim op tijd. Trots vervuld me als ik zo ons groepje zie. De jeugd mengt zich gemakkelijk, de ouderen kijken hen vol lof aan. Tot nu toe is hun score groots.
Ikzelf speelde op 7 met wit en werd omsloten door Michiel Terwee op 8 en Mats de Jong op 6. Michiel is dermate gegroeid dat zijn tegenstander direct al ontzag had. Michiel met zwart speelde overweldigend en in no time had hij een prachtige aanvalsstelling, 2 pionnen voor en ziedaar hij ging nog meer materiaal winnen. Tegenstander gaf binnen uurtje op. 1-0. Lekker Michiel! Gemotiveerd!
Minder rooskleurig ging het met Vlad Omota. Hij had het moeilijk tegen de sterke Bakker. En toch leken er ook tegenkansen. Helaas kwamen die niet op het bord en al snel stond het 1-1 in zaal De Bestemming.
Aan alle borden werd hard gevochten. Edward Scholtens stond steeds goed en je zag zijn tegenstander Jan Vreeburg steeds langer nadenken. Hij wist natuurlijk dat elk foutje genadeloos zou worden afgestraft door Edward. Die steeds beter kwam te staan. Vreeburg keek met steeds meer angst naar de stelling. Tijd glipte door zijn vingers. Maar hij stond nog.
Ron Hessels rustig op 5 commandeerde de partij volledig. Toen hij zijn stelling nog meer kleur gaf door een stukoffer, kwam alles geheel tot leven en hij dirigeerde zijn witte stukken rechtstreeks richting vijandelijke koning. Mat dreigde aan alle kanten. Vast ook ergens mogelijk geweest. Het overwicht op het bord en non-verbaal was te groot. De non-verbale communicatie was dik in orde en tegenstander gaf in verloren stelling op. 2-1 voor KC.
Laat mij maar op 1 tegen mijn angst-gegner spelen zij Gerard Snijders vooraf. Hij zette rustig op en kwam in het late middenspel met een stuk voor 2 pionnen offer. Eigenlijk kon hij risicoloos op winst spelen. Toch koos hij voor acceptatie van het remise aanbod van Ad Reijnenveld. Ja hoewel natuurlijk de teamgedachte het belangrijkste was kom je zo niet van je angstgener gevoel af. Remise. 2 ½-1 ½.
Zijn buurman Pieter Kroon had duidelijk last van zijn eigen gecreëerde telefoonrel. Op verzoek van de wedstrijdleider had hij vooraf zijn geluid uit gezet. Althans, dat acht hij. Elke keer als er een berichtje binnen kwam ging er een licht “tinggetje” door de zaal. Na 2 uur tingen ging de wedstrijdleider toch eens kijken en ontdekte Pieters telefoon. “Ik weet niet hoe je het toestel uitzet”, lichtte Pieter het tingetje toe. Doe het zelf anders maar voor mij. En hij ging weer zitten. De wedstrijdleider deelde even fijntjes mede dat eigenlijk de wedstrijd verloren was voor Pieter maar toch wilde hij het door de vingers zien. Pieter was onder de indruk van alle tumult en verloor grip op de stelling en een stuk. Dat kwam hij tegen Jan Havenaar niet meer te boven. En zo verloor hij. Zo laat mogelijk. En daar sijpelt natuurlijk net de teamgeest weer door/ Zo laat mogelijk de Uil het punt geven en Pieter speelde nog een tijd door. Totdat hij zich overgaf. De techniek werd hem vanmiddag te veel. 2½ -2½ .
Pieter had inmiddels gezien dat Edward Scholtens op winst stond en zo gebeurde eigenlijk snel. Weer KC op voorsprong 3 ½ -2 ½
Gaat KC winnen? Zetten zij de stap voorwaarts?
Mats speelde nog en kwam in een verloren staand eindspel terecht. Ergens misschien toch een kansje op beter gemist. Leerzaam. Zijn eveneens jonge opponent liet geen steken meer vallen en schoof naar winst. 3 ½ – 3 ½.
En zo komt, na 4½ uur spelen, bij mij de beslissing te liggen. Eindelijk weer schaken. Tegen vleesmensen! Echt dus. Gekeurd vlees vanmiddag, dat wel.
Ik heb er zin in vanmiddag en wijs overmoedig net na de opening een laf remise aanbod van mijn tegenstander af. Niet dat ik heel goed stond. Maar ik voelde me wel goed. Zonder blikken of blozen speel ik door. Daarna bega ik echt mindere zetten en kom steeds slechter te staan. De stelling is nog wel spannend. En ik voel me nog steeds uitstekend. Ik had misschien materiaal kunnen winnen, mijn tegenstander ook en dan biedt mijn tegenstander op de 55ste zet weer remise aan. Ik weiger en speel verder. Dan kijk ik eens goed naar de stelling en schrik ervan hoe slecht ik sta. (computer gaf -4!). Speel enkele zetten snel en dan wil zwart afwikkelen naar een gewonnen eindspel. IK ga er in mee en we ruilen dames en dan kan ik het winnende 60. Lf3 spelen. Mijn tegenstander zakt bijna onder de tafel. Gezicht in de handen. Lijkbleek. Hij geeft 2 zetten later op. Is niet in staat een hand te geven en rent weg. We winnen met 4 ½ tegen 3 1/2 . Hoe is het mogelijk. De strijdlust en teamgeest overwinnen. KC3 aan de leiding in 4e KNSB!
Een geweldige schaakmiddag. Dat zeer passend bij de Chinees in Nieuw Vennep, Golden Corn, wordt afgesloten. Er werd gevraagd aan de oudjes wat voor telefoon we hadden. Niemand kon het goede antwoord geven! Maar schaken kunnen we!!
Uw teamleider Ad