Nadat de NHSB-competitie uiteindelijk weer uit de startblokken mocht na de coronabeperkingen wilde het toch niet vlotten met de organisatie van de competitie. Een aantal teams hadden zich teruggetrokken, ze konden niet voldoende spelers op de been brengen om al doende een team te formeren. Vertraging! Enfin, uiteindelijk hebben we de eerste competitiewedstrijd op 19 november en dan ineens tegen ons eigen jeugdteam. De gebruikelijke terminologie rolde over de vloer tijdens de speelavond: broedermoord, burgeroorlog en wat dies meer zij. Doordat Fer Mesman geveld werd en herstellende is van de verwijdering van zijn wormvormig aanhangsel én omdat coronaperikelen Jan Willem ten Have parten speelt, hadden we al twee invallers nodig. Niek Sielen (onze frisse aanwinst op de club) en Frank Sala vulden de leemtes op.
Op papier zijn wij, de senioren, de mindere. De gemiddelde rating van de zes opgestelde speler van het jeugdteam bedraagt 1739, de senioren moeten het doen met 1594. De laagste rating van het jeugdteam (Quint de Jong met 1627) is nagenoeg gelijk aan onze hoogste rating (Frank Sala met 1638). De lezer begrijpt: een slachting in wording. Voor ons het een thuiswedstrijd, dus wij starten met ons eerste bord met zwart. Voor aanvang grapte teamcaptain Mats de Jong van het jeugdteam al even dat ze een lange reis moesten maken voor deze uitwedstrijd. Er werd besloten tot een speeltempo van een uur met tien seconden increment.
De jeugd had een verrassingsopstelling door hun sterkste speler Stefan van der Duijs (1893) op het laatste bord plaats te laten nemen tegen Niek Sielen (geen rating). Die partij bleek vanwege het te grote krachtsverschil dan ook als eerste klaar te zijn (0-1). Frank Sala (1609) had het moeilijk tegen Jurriaan Boeren (1733). Frank vertelde me na afloop dat hij het binnendringen van de witte dame niet meer tegen kon gaan, hetgeen de ondergang inluidde (0-2). Ad Gorissen (1535) bleef vanwege zijn gambiet een pion achter. De stelling redde hem uiteindelijk niet en een pionnetje minder brak hem toch op (0-3). Sybe Terwee (1583) had wit tegen Shrey Jaitly (1700). Alhoewel ik naast hem zat heb ik helaas niets meegekregen van zijn partij, maar hij mocht een winstpuntje noteren waardoor we kans hielden op een puntendeling (1-3). André Vlug (1608) nam het op tegen Stella Honkoop (1726). Met de witte stukken waagde hij zich aan het Morragambiet. Zelf lijkt mij dat gewaagd tegen creatieve, snelle en soepel denkende jeugdspelers, maar André is onverschrokken, bovendien schrikt de palmares van Stella hem niet af. Onderstaand de partij (in Engelse notatie).
André Vlug (1608) – Stella Honkoop (1726).
- e4 c5
- d4 cxd4
- c3 dxc3
- Nxc3 e5
- Bc4 Bc5
- Qd5 Qe7
- Nf3 f6
- O-O a6
- Na4 Ba7
- Be3 Nc6
- Nb6 Bxb6
- Bxb6 Nb4
- Dd2 Ph6
- Rac1 Nc6 (zie figuur 1)
- Bc5! Qd8
- h3 b6
- Be3 Nf7
- Bxf7+ Kxf7
- Qd5+ Ke8
- Rfd1 Bb7
- Qb3 b5
- Rc5 Na5
- Qb4 Nc4
- Qa3 Qe7
- Rxc4 bxc4
- Qxb7 Rb8
- Qxa6 Rxb2
- Qxc4 Qb8
- Rd2 Rb4
- Qd5 Qb7
- Bc5 h6
- Nh4 en de problemen werden Stella teveel (1-0).
Ikzelf (Martien Schriemer, 1608) speelde tegen Mats de Jong (1755). Mats kon zich dan fijntjes gaan revancheren van de verloren snelschaakpartij tegen mij tijdens het snelschaaktoernooi van 12-11-2021 waar Tex de Wit winnaar van is geworden. Ik speelde een klassiek geweigerd damegambiet. Ik bewonder de jeugdspelers dat ze zo koel en zonder ogenschijnlijke spanning achter het bord zitten. Geweldige pokergezichten waar niets vanaf te lezen valt. Dat heb ik niet. Ik lijk meer op Kasparov, die ooit tijdens een interview als antwoord op de vraag van de interviewer “Vindt u het niet vervelend dat uw tegenstander uw emotie van het gezicht kan aflezen?” zei “Welnee, laten ze me eerst maar eens verslaan!” Onderstaand de partij (in Engelse notatie).
Mats de Jong (1755) – Martien Schriemer (1608)
- d4 d5
- c4 c6
- Nc3 Nf6
- Nf3 e6
- Bg5 Nbd7
- e3 Be7
- Rc1 O-O
- a3 Ne8
- Bxe7 Qxe7
- b4 Ndf6
- Bd3 Nd6
- cxd5 exd5
- O-O Bg4
- h3 Bh5
- Be2 Nfe4
- Ne5 Bxe2
- Nxe2 f6
- Nd3 Nc4
- Ra1 Rae8 (zie figuur 2)
Na negentien zetten hebben de zwarte paarden grip gekregen op de witte stelling.
- Nef4 g6
- Nc5 Rf7
- Qc2 Kg7
- Rfc1 h5
- a4 Qd6
- Nxe4 Rxe4
- f3 Nxe3
- Qd3 Rxf4
- Qxe3 Re7
- Qd2 g5
- b5 g4
- fxg4 hxg4
- Rc3 Ree4
- bxc6 bxc6
- Rd1 Rxd4
- Qxd4 Rxd4
- Rxd4 gxh3
- Rg4+ Kf7
- Rxh3 Qe5
- Rh7+ Ke6
- Rgg7(=) Qa1+
- Kh2 Qxa4
- Rxa7 Qf4+
- Kh1 zie figuur 3.
Het remisevoorstel van wit na zijn 40e zet heb ik afgeslagen (we take no prisoners!). Zo is deze stelling ontstaan waarin wit de dame heeft geruild tegen twee torens en twee pionnen. Dat blijkt een te groot overbrugbaar verschil, maar nauwkeurig spelen is vereist van beide spelers.
- … c5
- Ra6+ Kf5
- Rc6 c4
- Rh5+ Ke4
- Re6+ Kd4
- Ra6 f5
- Ra4 Qg4 de dubbele aanval dreigt (Dd1+) (1-0)
Bijna tegelijkertijd belandde onze partijen zich in het eindakkoord en konden André en ik de stand geheel gelijktrekken: 3–3, zie figuur 4. Dit is het laatste jaar dat we als senioren nog een kansje maakten tegen onze sterke jeugdspelers.
Martien Schriemer
Het schijnt dat jullie me niet nodig hebben. Mooi resultaat heren.