Het zijn lange dagen, uit naar Sas van Gent. Hier en daar in de Randstad wat spelers oppikken om na een paar uur rijden nog even lekker een uur fijn gemasseerd te worden door de briljante Belgische wegen. De euforie was toen ook groot toen we de eindstreep naderden en in de verte voor ons een grootmeesterlijke auto zagen rijden met wat Good Guys erin. Wij er vrolijk heen scheuren om te zwaaien. Zien ze ons niet. Wij naast ze rijden, blijken er opeens tegenliggers aan te komen op die rare Belgische N-wegen. Het is dat onze chauffeur een elektrische brulbak heeft met belachelijke acceleratie, anders had Sas van Gent de wedstrijd reglementair al gewonnen, voordat deze goed en wel gestart was.
Dit akkefietje was een voorteken voor een benauwde middag. Het begon echter zo mooi, we gaan eens van hoog naar laag de borden af.
Onze kopman was onze schaakvader/trainer/goeroe/top-GM Ivan Sokolov, die had besloten om vandaag eindelijk zijn eerste overwinning voor KC binnen te slepen. Het kostte wat overredingskracht om Ivan te verleiden af te reizen naar dit exotische oord, maar toen hij er eenmaal was, kwakte hij wat Nimzo-theorie op het bord, gooide met f2-f4-f5-fxe6 de beuk er flink in, gaf zijn loperpaar de sporen en prakte zwart mat. Voorwaar geen j***i vandaag!
Ik had mezelf op 2 geposteerd, alwaar IM Piceu een vrij opmerkelijk systeem had voorbereid tegen mijn Schara Hennig gambiet. In plaats van dat ik in de curieuze zijvariant mijn eigen intuïtie volgde (0-0-0) deed ik eens 0-0, omdat Nederlands kampioen Max Warmerdam dat altijd aanraadt in zijn Chessable cursussen (je moet toch iemand de schuld geven). 0-0 sloeg echter nergens op zag ik al snel (maar dus toch één zet te laat) en ik deed er daarna nog een paar slechte zetten bij, om mijn compi te zien verwateren. Ik ging lang nadenken, kwam in tijdnood en gaf toen tot mijn schaamte een vol stuk weg (stap 2). En dan moet je nog vele uren wachten voordat je weer veilig thuis bij moeder de vrouw bent, snik.
Op 3 onze Belg Francois die, zo lijkt mij dan, een thuiswedstrijd zou moeten spelen aldaar. Echter, Francois komt uit de Ardennen, dus had zijn zus moeten charteren om hem te chaufferen. Hele families offeren zich op zodat mensen kunnen schaken in Sas van Gent – waarover later nog meer. Zijn tegenstander, GM Ikonnikov, speelde op zet 3 een SOS’je uit het jaar kruik (1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. Lb5 Pa5?!) waarna Francois risicoloos beter stond en een mooie plusremise kon bijschrijven. Merci beaucoup, et merci aussi à ta soeur!
Op 4 zat Eline tegen mijn persoonlijke favoriete tegenstander. Er lopen vele weirdo’s rond in de schaakwereld (neurotisch, rochelend, ongemanierd, you name it), maar gelukkig niets van dat alles in het verre Zuidwesten. Tegen zo’n sympathieke tegenstander kon Eline, die normaal wel van een robbertje hakken en zagen is, niet veel anders dan gebroederlijk de vredespijp roken, waarna de bord-4-spelers nog gezamenlijk met een Belgisch pintje erbij uren gingen analyseren. Jolijt alom. De bord-4-spelers, die ook nog familieleden lief hadden aangekeken om voor chauffeur te spelen, maakten er nog met elkaar en hun aanhang een heuse bonte Belgische avond van, waarbij schijnbaar ook nog Manneken Pis en andere Brusselse hoogtepunten zijn aangedaan. En zo hoort het ook, want zo vaak ben je niet met je familie en favoriete tegenstander in Sas van Gent!
Dan Onno op 5. Hollander tegen Vlaming, dan kun je al raden wie de Franse openingsslag wint. Onno krijgt bij ons per zet betaald, dus weet de potjes altijd lekker te rekken. Zo ook op deze mooie zaterdag. Helaas heeft er vanaf het middenspel nooit echt een positief resultaat ingezeten. Kop op, je was in ieder geval niet de slechtste speler aan Haarlemse zijde 😊
David had op 6 ook al een Chessable-variantje van Max Warmerdam op het bord, maar waar Max na 1.d4 d5 2.c4 e6 3.Pc3 a6 4.cxd5 exd5 5.Db3 c5 6. dxc5 aanraadt om 6.. Pf6 7. Lg5 Pbd7! te spelen (weer een kleine spoiler annex reclame, graag gedaan, Max), besloot onze Spaanse furie om met 6… Lxc5 er ook een soort Schara Hennig van te maken. Hij kreeg interessante compensatie, maar de partij eindigde vrij abrupt in een moeilijk middenspel zonder dames met een vredesvoorstel. Ach ja.
Onze held Friso was op geluksbord 7 geposteerd. De partij zal niet de spektakelprijs winnen (daar zal de Russische opening ook een handje in hebben gehad) maar Friso had de hele partij een klein zeurvoordeeltje. Objectief was het allemaal niet zo veel waarschijnlijk, maar de passieve zwarte stelling speelde niet zo makkelijk. Na afloop vond het bataljon GM’s ter plaatse nog allerlei interessante subtiliteiten, in de partij hoefde Friso dat allemaal niet te doen, nadat zwart met 43… f6? een fingerfehler maakte die de witte g-pion vrije doortocht gaf. Een cruciale overwinning.
Liam had 5 uit 5, maar gaat vermoedelijk al een tijdje met gemengde gevoelens naar Zeeuws Vlaanderen. Vorig jaar kwam hij nog heel goed weg tegen een Belg met 400 elo minder, nu kreeg hij een taaie Belg met een 350 lagere elo niet omver. Maar ach, voor 5,5 uit 6 in de Meesterklasse hoef je je niet echt te schamen natuurlijk.
Onze sleutel deze ronde was duidelijk de f-pion. Ongeacht de opening, elke keer dat dat kleinood in beweging kwam liep het goed af voor ons. Ivan gaf dat boertje al succesvol de sporen, Friso betoverde zijn tegenstander om dat ding onnodig te bewegen en nu was het de beurt aan Esper. In een Siciliaan gaf Esper in de opening al met f2-f4-f5 flink gas en de hele partij bleef die vooruitgeschoven post een doorn in zwarts oog. Tot schrik van Ivan speelde Esper niet het droge 37. Dc7 wat een toren wint, maar deed Esper het sadistische 37. Te7, en dat won een dame. Een klassepartij en een heel belangrijk punt op een goed moment.
Aan bord 10 dan Khoi. Na 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Pf6 4. Pg5 was onze held bijna out of book. Enkele teamgenoten, die boeken hebben geschreven over 1. e4 e5 hebben bij de Chinees na afloop direct hun bibliotheek cadeau gedaan. De Chinees zei u, we zouden toch in Antwerpen gaan eten? Lang verhaal kort: een zekere aspirant-teamleider had onder een valse naam (mijn naam, om het nog erger te maken) eerst in Antwerpen gereserveerd, om daarna last minute toch liever te willen Chinezen in Nederland, de arme Antwerpenaren in verwarring achterlatend. Als ‘Pieter Roggeveen’ de rekening krijg voor gederfde inkomsten, ik weet je te vinden. Hoe dan ook, Khoi had het moeilijk na de opening, rechtte zijn rug en was opgelucht toen dhr. Rogge (niet te verwarren met uw scribent) een vroegtijd remise-aanbod deed. Fijn om te zien dat Khoi taaier was dan de haaievinnensoep.
Als u goed meegeteld heeft, ziet u 5,5 punt voor ons op het scorebord staan. En dat hebben we goed gevierd! We zijn nu wel zo ongeveer veilig en als we de resterende 3 potjes gewoon winnen en de rest laat allemaal punten liggen: Campeone! Komt dat zien, 11 maart weer in de bruisende Randstad, als de Duitsers uit Limburg ons schone oord komen bezoeken.
Pieter Roggeveen
