Middenduin is een natuurgebied in onze regio. Mooi afwisselend met steile boshellingen, open duin en cultuurlandschap. De variatie maakt Middenduin tot een prachtig gebied. Het was dan ook niet voor niets dat Cook besloot de getergde broers mooi in het midden te zetten op 4 en 6. Uiteraard netjes gescheiden door Cook zelf. Je weet nooit tot welke Bijbelse taferelen een te korte afstand kan leiden immers. Het werkte als een zonnetje. De broodnodige eerste punten (tegen concurrent Philidor Leeuwarden) werden een feit. The rest is history.
Op bord 1 mocht Tony het opnemen tegen IM de Jong. Het leek na de opening mee te vallen maar een zeer venijnige centrumactie werd onze jonge held teveel. Volgende keer beter.
Bord 2 werd door Esper rustig aangepakt tegen de nog kleinere kabouter Hilwerda. De grote kabouter bleek beter dan de kleine maar het was uiteindelijk allemaal net niet genoeg. Curieus detail was dat na afloop bleek dat Cook de moeder van Esper al 40 jaar kent, maar dat had niemand even verteld.
Op bord 3 de in bloedvorm verkerende Honkabouter Gilian. Wat een beest is dat aan het worden. Dit keer moest de toch niet kinderachtige Addy Lont ervaren dat er met deze jongen echt niet meer te spotten valt.
Als gezegd was bord 4 ingeruimd voor een Duijn en wel Rini. Na een wat ongebruikelijke opening van zwart met wat zetverwisselingen links en rechts was een soort Koning-Indische achtige structuur ontstaan, maar net toen zwart lekker dacht te consolideren kwam Rini met een vies schaakje op a4 aanzetten en dat overleefde zwart uiteindelijk niet. Zo’n technische fase kun je wel aan Rini overlaten. Het hebben van teveel praatjes na zo’n pot kun je trouwens ook prima aan Rini overlaten.
Cook had zichzelf op 5 geplaatst en deed weer vrij random dingen in de opening, maar het leek allemaal te kunnen. Na een cryptisch Lh4 zetje was de witte stelling die toch zo leuk leek plotseling helemaal niet zo leuk meer. Om redenen die Cook best privé wil uitleggen (maar die eigenlijk vrij gênant zijn) bood Cook toen remise aan in een stelling die toch wel smakelijk leek. Gelukkig had de tegenstrever last van een spontaan opkomende aanval van doofheid want tot ieders verrassing speelde hij door en werd vervolgens vakkundig opgedweild.
De andere Duijn aan 6 had last van een tegenstander met geldingdrang, g5 h5 Kf7 b5 b4 b3 binnenkomsten, trucjes en nog wat dingen, maar ja Rob blijft dan gewoon zetjes doen en plotseling was er een eindspel met Rob drie stukken tegen dame. Nou ja die afloop weten we wel dan.
DiV vindt zijn draai nog niet dit jaar en had op 7 de pech tin een huisvlijt van wit te zijn beland. De grafloper op f8 bleek uiteindelijk geen pion waard te zijn en DiV werd jammerlijk uitgeteld.
Tyro was tactisch op bord 8 geplaatst om een punt te drukken. Na een foutje in de opening moest hij daar wel hard voor werken. Het lukt uitiendelijk net niet in een verder correcte partij..
Gonogo deed een mindere zet in de opening maar wist met Goiaans kunst en vliegwerk naar een beter eindspel af te wikkelen dat na een kleine onnauwkeurigheid snel in remise uitmondde.
Hetzelfde gold voor Ome Jan op 10, hoewel de geruchten gaan dat hij op het einde zelfs nog had kunnen verliezen.
Met frisse moed treden wij in het nieuwe jaar aan tegen de kneuzen van Paul Keres. Nou ja kneuzen van gemiddeld 2350, dat dan weer wel.
Canoy