Hoe beklim je een berg? Op welke wijze werd Feyenoord Kampioen? Hoe werd KC1 Nederlands Kampioen? Het antwoord is simpel als doeltreffend: Teamgeest.
In aanloop naar de afgelopen wedstrijd tegen Bussum, bleek dat die teamgeest bij KC3 goed zat. We hebben veel spelers waaruit we kunnen kiezen voor de opstelling en iedereen is wel bereid voor de ander om plaats te maken. “Ik speel graag mee en als een ander mee moet spelen is dat ook goed”, kreeg ik van ieder te horen! Niet van “Ik moet meedoen”. Dat maakt het werk van een teamleider natuurlijk een stuk aangenamer. Robert Oosting moest kiezen voor zijn nieuwe huis, Jonathan is hopenloos verliefd in Wenen, Hugo weet hoogtepunten perfect uit te stellen. Het wordt toch mooi. Helemaal als bekend is dat voormalig teamleider Ron van Wezel, alias “De Dictator“, ook weer meespeelt. En als werkelijke kers op de taart Erwin Hoogenes (erelid) graag ons huidig Broederhuis wil zien en tevens als wedstrijdleider wil fungeren. Oude tijden herleven daarbij.
En dan voel je je trots als om klokslag 1 uur de wedstrijd van start gaat en iedereen ontspannen geconcenteert achter het bord zit. Dat komt wel goed met de uitslag denk je dan. Benjamin erbij, Peter, Vlad op een middenbord, Gerard vertrouwd op 3, Pieter Kroon met wit op 6, Ron H op 7 en Ron vW voorzichtig op 4 en Edward op 8. Als ik dit tik word ik nog warm van binnen. Vogels beginnen buiten spontaan hun lied te zingen. De lentezon breekt langzaam door.
Ik moest even een boodschap doen. Het nieuwe boek van Herman Brusselmans ophalen. “Bloed spuwen naar de Hematoloog”.
Na 2 uur spelen ben ik weer terug en constateer verblijd dat Pieter al gewonnen heeft. “tegenstander mishandelde de opening, was geen houden meer aan”. Erwin komt eveneens verheugd naar mij toe. “Dat wordt vandaag gehaktdag! Dat kan niet meer mis”, waren zijn heldere woorden. Nou zelf maar eens kijken.
Ron Hessels krijgt op dat moment remise aangeboden. Stelling gelijk. Doen. Vlad wordt tot opgeven opgedrongen. Volgende keer beter. Compleet verloren stelling! 1,5-1,5. De rest van het team staat redelijk tot goed. De dictator heeft ergens al 2 pionnen gewonnen. Edward heeft goede stelling en de vraag is of hij ergens de weg naar de overwinning kan vinden of dat zijn tegenstander een foutje maakt. Die heeft niet veel tijd meer, dus dat komt ook wel goed. De tijd verstrijkt.
En dan kan Edward geen winstweg vinden. Sterker nog, het pad wordt bewandeld door zijn tegenstander! Gerard kiest een heel penibele variant en de vraag is of er meer dan eeuwig schaak (voor beiden) inzit? Benjamin offert een kwal en Peter heeft het betere van het spel, waar de oude rot De Ruiter steeds meer tijd neemt om zich uit de problemen te spelen. En de Dictator staat nog steeds 2 pionnen voor! Rots in de branding.
En dan gaat het snel. Als bij een lawine van sneeuw en ijs, als bij een zandwagen die zijn vracht kiepert, als bij een golf in de wind. Niet meer te houden. Edward krijgt remise aangeboden en nadat hij keurig overlegt met mij, accepteert hij het snel. 2 pionnen achter! Tegenstander was bang voor de tijd! Gerard krijgt remise aangeboden door eeuwig schaak (2,5) en hosanna zie daar de lentezon fel doorbreken. Peter voert een winnende combinatie uit, Ron heeft totaal gewonnen eindspel en Benjamin sloopt meer dan vakkundig de verdediging van de tegenstander. geofferd materiaal wordt met rente teruggewonnen (wat een diep inzicht!, dan ben je een grote) en zo verschijnt uiteindelijk 5,5 tegen 2,5 op het uitslag formulier. Een dikke overwinning. Nog geen gehaktdag. Dat moet nog komen!
Toen ik volkomen voldaan naar buiten liep en de vogels nog aan het zingen waren, besefte ik dat het team geweldig gespeeld heeft. Dat iedereen z’n stinkende best gedaan heeft en maar al te graag zijn steentje bij heeft gedragen. de felicitaties uit Wenen waren op zijn plaats. We maken ons langzaam op voor de naderende ontknoping. Eerst nog naar Bergen op 7 maart. Dat moet een sterke opmaat worden. Oh nee. Eerst naar Schoorl in Waz!
Ad Hendrikse