Na de glorieuze overwinning op Groningen stond het KC1 in ronde 8 voor een nieuwe zware taak. Niet alleen vonden we met LSG een van de sterkste teams in de Meesterklasse tegenover ons, we hadden ook te maken met een aantal afmeldingen. Met gemiddeld 200 elopunten minder waren we dan ook niet al te optimistisch over onze kansen op een goed teamresultaat, maar des te vastberadener om persoonlijke successen te boeken.
Lennart mocht het deze keer op bord 1 proberen. Hij vond Arthur Pijpers tegenover zich. In een Draak schotelde Lennart Arthur het volgende dilemma voor: accepteer je via een zetherhaling remise tegen een lager gerate opponent of wijk je af naar een duidelijk mindere stelling? Pijpers koos de eerste optie. Letterlijk en figuurlijk een draak van een partij dus, maar het gaf uw verslaggever wel de gelegenheid om alle andere borden op de voet te volgen.
Onno is bezig aan een sterk debuutseizoen bij KC1 en ligt zelfs op koers voor een IM-norm. Tegen Jan-Willem de Jong bevond hij zich echter al snel in een schijnbaar onplezierige stelling. Gelukkig voor Onno spendeerde De Jong zeeën van tijd, zeker nadat Onno via een pionoffer zijn troepen richting de witte koning dirigeerde. De engine was er niet zo van onder de indruk, maar De Jong wel. Een remise-aanbod volgde dat door Onno wijzelijk werd geaccepteerd.
Op bord 10 had LSG Edwin van Haastert geposteerd. Dat hadden we wel verwacht, want Edwin is op jacht naar punten om een GM-norm te scoren. Hij zal zijn tegenstander echter niet hebben zien aankomen. Niemand minder dan Ron van Wezel maakte namelijk zijn rentree achter het schaakbord en entree in KC1 en de Meesterklasse. De verrassing werd ongetwijfeld nog groter toen Ron in een Franse opening lang rokeerde en een pionnenstorm opzette op de koningsvleugel. Aanvankelijk liet Van Haastert zich niet van de wijs brengen. Volgens de regels der kunst opende hij het centrum en al snel pakten zich donkere wolken samen boven Ron’s koning. Een witte pion bereikte d7 terwijl de resterende zwarte stukken de onderste twee rijen nog niet hadden verlaten. Ron hield het hoofd ijzingwekkend koel en vond zettenlang de beste voortzetting. Maar net toen de evalutie-bar zich weer netjes richting het neutrale midden begaf greep Ron toch mis. Hij verrekende zich en moest na een schaakopheffende verdedigingzet de handdoek werpen.
Daarmee kwam LSG op een 2-1 voorsprong, maar toch zag het er helemaal niet slecht voor ons uit. Zo had Gerard in een Winawer een pion geinvesteerd en stond klaar om die met divident terug te innen. Tegenstander Michiel Bosman bleek het echter allemaal nog te kennen en wist het pleit binnen de remisemarge te houden.
Ook Arkady had tegen Robin Swinkels zicht op een goed resultaat. Na een sterk gespeeld middenspel pakte hij een afwikkeling echter net niet helemaal handig aan en kwam steeds verder in de verdrukking. Ondanks hardnekking tegenstribbelen gaf de grootmeesterlijke klasse de doorslag.
Esper had tegen Jelmer Jens een gelijkopgaande partij. Wat een lange stratische zit leek te worden ontbrandde echter uit het niks in een tactisch vuurwerk waarin meerdere zware stukken tegelijk stonden aangevallen. Toen de rook was opgetrokken bleef een gelijke stelling over waar weinig muziek meer in leek te zitten en het logische remise-aanbod van Jens volgde. Esper sloeg het resoluut af en perste water uit steen. In gierende tijdnood ontstond zo opeens nog een grote tactische kans, maar helaas miste Esper hem. Zo kwam er via een omweg uiteindelijk toch een remise op het scorebord.
Vlad maakte zijn KC1-debuut tegen een Duitse FM met 350 elopunten meer. Verstandig vermeed hij het open gevecht en groef zich in plaats daarvan diep in eigen territorium in. Een ongezien manouvrepartij volgde waarin Vlad zelfs kans zag om zijn koning van g8 naar b8 te verplaatsen zonder dat dit ook maar de minste invloed had op de stellingevaluatie. Uiteindelijk werd vlak voor de 50-zettenregel (of zo voelde het in ieder geval) de vrede getekend. Een prima debuut van Vlad!
Eline had aan bord 2 met Casper Schoppen de hoogst-gerate tegenstander getroffen. Op lichess heeft Schoppen een duizelingwekkende rating van 2900+ en ook in het ‘echte’ leven is hij met 2500+ erg sterk. Eline was allerminst geintimideerd en trok met zwart vol in de aanval. Aanvankelijk had Schoppen een aantal mogelijkheden om voordeel te bereiken, maar in de tijdnoodfase sloeg dat helemaal om. Eline kreeg de overhand, legde Casper het vuur aan de schenen, maar slaagde er niet in om de trekker over te halen. Toen de rekening na de 40ste zet werd opgemaakt resteerde een remise-eindspel.
De oplettende lezer die heeft meegeteld komt zo aan een 5-3 tussenstand in het voordeel van LSG. Maar bij de twee overgebleven borden zat de partij waarin we als enige geen 100+ ratingachterstand hadden. Sterker nog, Liam was op papier zelfs de favoriet tegen Haarlemmer Thomas Willemze. Bovendien wist hij zich gesteund door vader en opa die het in dezelfde zaal opnamen tegen LSG 4. Even leek Liam ook de overhand te krijgen. Willemze vond echter een tactische counter en ook in het vervolg van de partij bleef hij ijzersterk spelen. Met een fraaie slotcombinatie besliste hij zowel zijn partij als de teamwedstrijd in Leids voordeel. De wedstrijd LSG-familie Vrolijk eindigde overigens onbeslist dankzij een punt van pa en remise van opa.
Als laatste speelde nog onze inmiddels eenzame teamcaptain tegen Mark van der Werf. Na een interessant openingsidee dat weliswaar het loperpaar opleverde maar de pionstructuur kostte leek Van der Werf de te benijden partij. Van der Werf kwam echter op het lumineuze idee om zijn paard uit wandelen te sturen en via c4-d6-f7-d8 kwam het edele dier op e6 terecht. Daar aangekomen werd het echter direct onthoofd (niet ontkopt) door Pieter’s toren. Dit kwaliteitsoffer duwde Van der Werf naar de rand van de afgrond, maar er net niet overeen. Een kapitale fout van Pieter op de vermaledijde 40ste zet hielp Van der Werf zelfs helemaal terug in het zadel. In het resterende toreneindspel had Pieter nog kansen op een verdiend halfje, maar helaas was dat hem niet meer gegund.
Zo kwam er een 7-3 eindstand op het bord. Op basis van rating een logische uitslag, maar op basis van de partijen wat geflatteerd. Door ongustige andere uitslagen zullen we de laatste ronde op 21 mei nog vol aan de bak moeten om degradatie af te wenden. Het devies is om dan zuiniger om te gaan met onze kansen!
Lennart Dek
2 thoughts on “Dr Elo smeert KC een Leidse nederlaag aan”