Een wedstrijd met een aanloop. Zo kan de wedstrijd tegen Aartswoud rustig gekwalificeerd worden. Aanvankelijk zou het op de reguliere speeldag in april plaatsvinden. En, nog nooit meegemaakt, we konden geen team op de been brengen. Iedereen op vakantie of ziek na alle Corona ellende. En dat voor een bijna Kampioenswedstrijd. Een overwinning van ons zou nog kunnen betekenen dat we kampioen zouden kunnen worden. Nu niet dus. Ik feliciteerde Aartswoud.
IK had me al neergelegd bij de hun kampioenschap maar vergiste me toch lelijk. Eerst kregen wij 2 punten in mindering als straf en vervolgens moesten we op 7 mei de wedstrijd alsnog spelen. Dit keer in Abbekerk. De Nieuwe Haven, een gezellig heus Dorpshuis. Van een aller pittoresk dorpje. De zon schijnt en de molen draait!
De wedstrijd kende een geweldig spannend verloop.
Vlad boekte een snelle remise. Even geprobeerd en er zat in de eindstelling niets meer in. Hij was enigszins teleurgesteld en is er toch voor gegaan.
Michiel Terwee ontwikkelt zich snel. Met wit stelt hij altijd zijn stukken actief op. Ze kijken naar voren. Ze misleiden de tegenstander, grijpen hem bijna bij de keel. Steeds weet hij een dreiging te creëren, aftrekschaak en zo en wint materieel. Het is onvoldoende voor de overwinning, eeuwig schaak, maar wel een duidelijk Plus-remise. Goed gedaan Michiel.
Als derde is Edward klaar. ook remise nadat hij tegen Hulscher de hele middag een harde, spannende strijd om initiatief had. Het stelling zag er even heel goed uit maar de realiteit was toch dat zijn ervaren tegenstander de beste zetten vond en zo gelijkspel liet aantekenen.
1½ – 1½ En dan de lamme en de blinde.
Ad (de Lamme) op 7 stond goed maar kon geen heldere voortzetting meer vinden en gaf pardoes enkele zetten later zijn hele stelling uit handen en verloor. Wat eens zo zorgvuldig is opgebouwd, werd in enkele zetten vernietigd. Gaten in de stelling werden angstvallig blootgelegd. En bij de gezellige analyse moest ik natuurlijk even constateren dat ik gewoon ergens een stuk had kunnen winnen. Dxd7. Eenvoudig uit te rekenen. Pijnlijk. Steeds vaker raak ik het spoor bijster in het middenspel. Als het op rekenen aankomt. Ik had het wel gezien en toch verworpen om onduidelijke redenen.
Zo ook vriend Robert. Bijna gelijktijdig. Hij stond goed en raakt eveneens het spoor bijster. Niet zo erg als de vorige wedstrijd toen hij verzuimde een witte-dame te halen. Dat niet, maar het ging van stroef tot erger. En geeft met tegenzin op. Ik weet niet of Robert kansen gemist heeft en dat zal Fritz ongetwijfeld aantonen. Zeeland wacht.
Ron op bord 1 staat volledig op scherp en weet het eindspel ragfijn tot remise te leiden. Tegenstander pat op h1 met toren op de g-lijn. Hij weet het sterk te spelen. Klasse Ron. Topscoorder van ons team.
4-2 Aartswoud Kampioen
Nog steeds 2 punten achter dus. Sacha, onze Sfinx, weet weer met de zwarte stukken nauwkeurig de tegenstander initiatief te geven, te laten offeren en dan slaat ze terug. Langzaam en gedecideerd! 1 pion voor, 2 pionnen voor. En dan gloort de overwinning. Knap hoor Sacha!
Matthijs Muijskens op 8 had ook een geweldige vechtlust partij. Beide spelers streden om de m2. Gingen er geheel voor en toen stond het gelijk. Toch had Matthijs ergens weer een kansje gezien en wist zijn tegenstander in de val te lokken. In het eindspel weet Matthijs zijn tegenstander de nek om te draaien. Hij scoort als laatste van de middag het punt. Een gelijkspel punt in dit geval. De enige club die Aartswoud een punt weet af te snoepen. Kanp gedaan allemaal.
Ik spoel later de nare smaak van mijn partij voldoende weg. Toch spookt steeds de zet Dxd7 door mijn hoofd. Had ik maar….
4-4 einde van een geweldig gevecht.
Ad Hendrikse