Stress was mijn opener vorige week. Toen moest ronde 2 nog komen. Weer werd het middernacht, en weer konden we tevreden terug kijken. Maar heel misschien had ik iets te veel hooi op mijn vork genomen.
Vorig jaar hadden we meegedaan aan de door de KNSB georganiseerde Schaak-off en met een paar man in de landelijke finale hadden we het voorwaar niet slecht gedaan. En natuurlijk een gezellige clubavond gehad. Dus ja, waarom niet nog een keer meedoen? Nou, misschien omdat het samenviel met de KC Open. Het besluit viel om geen reclame te maken. Dat was helaas buiten de KNSB gerekend, die juist wel reclame maakte. En omdat KC de enige club in de wijde omgeving was die meedeed, kwamen er opeens meer dan 20 aanmeldingen binnen. Samen met 16 borden KC Open, een meer dan volle bak. Voor het verslag verwijs ik naar onze website. Dat het leuk was, en lang duurde – met afsluitende Armageddon, mag geen verbazing wekken. Volgend jaar weer tijdens KC Open!
Terug naar het hoofdtoernooi. De indeling was van te voren gemaakt. Er waren wat byes opgenomen (om aan dat vermaledijde Schaak-Off mee te doen), maar wel een even aantal deelnemers. Iedereen een tegenstander. Iedereen? Nee, één speler … (de Asterix lezers vullen de rest zelf maar in). Waarschijnlijk vanwege een lichte stoornis in de communicatie was Robert Balm ver te zoeken. Rens van der Velden mocht een punt incasseren. Zo te zien heeft hij nog een tijdje les gehad van eerste team-spelers Lennart Dek en Esper van Baar. Zo gaat hij ook nog wat aan zijn avond.
Doordat ik de hele avond van zaal naar zaal rende, heb ik van meerdere partijen weinig tot niets meegekregen. Als je niet genoemd wordt, is dat dan ook geen onwil. Op een gegeven moment heb ik zelfs een spion er op uitgestuurd om een beeld te geven van de resterende (3) borden. Zijn stellingsoordeel neem ik mee hieronder.
Hugo speelde vorige week nog een prachtpartij tegen Michiel. Nu wordt hij in de opening al verrast en staat al heel snel slecht. Nikita maakt hem professioneel af.
Stefan komt nog net op tijd de zaal binnenracen, of eigenlijk sukkelen. Na een inspannende dag met vele wiskundevraagstukken is de energie op. Moet je net Frank treffen. Die lijkt alleen maar energieker te worden naarmate de dag vordert.
Kushal treft het niet met tegenstander Mats. Na vorige week heeft hij iets recht te zetten. Snel staat er een pion op de 7e rij. Winnend al leek me.
Jurriaan is een van de kandidaten voor de eindzege. Met een dubbele aanval haalt hij Quint onderuit.
Net als vorige week, heeft Gerda een vreemde materiaal-verhouding op het bord gekregen. Kwaliteit meer, maar de toren staat ingesloten. De extra pionnen vormen echter voldoende compensatie.
Bert verliest van Willem. Kansloos naar eigen zeggen. Na een slagenwisseling toch maar eens de stukken geteld. En ja, dan sta je er ineens een achter.
Ad heeft een paar uitgekiende lijfopeningen, waar ik meestal ver van probeer te blijven. Ook Pranav reageerde origineel (nooit eerder gezien zei Ad; de database kent toch heel wat voorbeeldpartijen). Het pionneneindspel bleek niet te winnen. Remise. De enige tot nu toe in het toernooi.
Marco is ook een van onze oude vossen, en tegen Jacco stond hij na 20 zetten gewonnen. Dat het nog lang duurde tegen zijn taaie tegenstander maakte voor het resultaat niet uit.
Omdat ik niets meer wilde missen, stuurde ik mijn spion naar de resterende borden:
Stella (bord 7) staat onduidelijk, maar wel beter: beide spelers hebben twee torens; Stella een paard – tegen 2 (ver opgerukte) pionnen.
Jeugdspeler Joel (bord 2) heeft echt goed gespeeld, maar tegen Murat (ook een kandidaat voor de eindzege) is hij nog niet opgewassen zo te zien.
Robin (bord 3) staat een pion achter, maar heeft het initiatief. Dat zou voldoende compensatie moeten zijn.
Joel wordt fraai mat gezet met paard en toren. Een logisch slot. Niet logisch is dat Robin verliest. Het moment heb ik gemist; misschien heeft hij iets overzien? Aan de stelling leek het niet te liggen.
Als laatste is (uiteraard) Julian nog bezig tegen (uiteraard) Stella. Julian zat vorige week ook als laatste. En Stella houdt gewoon van lange partijen. Geen kritiek hoor; meestal zit ik daar.
Stella manoeuvreert uiterst geduldig, met steeds de dreiging van een paardvork, maar heeft ook wat geluk dat haar tegenstander ‘vergeet’ haar pion op te peuzelen. Met de pionnen er af, is toren + paard tegen toren normaliter remise. Uiteindelijk vlagt ze Julian.
Weer een mooie ronde, met nog 6 koplopers. De toppers zullen nu boven komen drijven.
Vergeet niet je bye op te geven bij de wedstrijdleiding: voor zondag graag want op maandag proberen we de indeling op onze website te publiceren.
Fer Mesman
Tel.: 06-41821529