Lennart Dek, Gerard Rill, Iwo Godzwon, Gilian Honkoop en Arkady Chernykh missen en dan winnen is fijn. Heel fijn. Gelukkig is de selectie breed en staan ook KC3-ers hun mannetje op dit niveau. En konden we beroep doen op lestijger Blaf.
De dag begon goed. Het was vooral het wit dat bij KC aan alle kanten parelde. DiV op 2 speelde zijn tegenstander helemaal weg en stond al snel materiaal en stelling voor, Pijpnaldo aan 4 ging met drie vingers in zijn neus winnen, Jan Bakker deed weer eens een heerlijk ouderwets Bakkertje en stopte nog veel meer vingers in zijn neus, terwijl ook onze jonge hond Jurriaan Boeren gretig materiaal greep.
De zwarten deden het rustiger aan, maar nergens reden tot paniek. Ik rekende halverwege de wedstrijd op een comfortabele overwinning.
Altijd onverstandig. Iets met beren en huiden. We zijn geen grootmeesters en hebben niet de beschikking over buttplugs met geheime zenders of andere magische hulpmiddelen. Dus werd er geblunderd.
Aan bord 2 verdween het voordeel van DiV als sneeuw voor de zon. Daar was een klimaatverandering voor nodig, want het leek me in alle eerlijkheid kinderlijk eenvoudig gewonnen. Maar wie ben ik.
Pijp had een seniorenmomentje door snel een pion menen te moeten ruilen om erachter te komen dat het toen potremise was.
Bakker bleef gelukkig stoïcijns en won zeer overtuigend, maar Jurriaan had een lastige technische kwestie en moest uiteindelijk in remise berusten.
Dat waren lelijke tegenvallers waardoor de uitslag van de wedstrijd helemaal niet zo evident meer was. Vooral toen Blaf, die speelde alsof hij de trein van 4 uur moest halen, na aanvankelijk goed spel de fout in ging en afgestraft werd.
Op bord 1 zat gelukkig Tyro, die zich nooit gek laat maken. Zijn tegenstrever kwam met zwierige aanvalszetjes op de proppen als Ph5 en g4 en even leek dat de zwarte monarch het zwaar zou krijgen. Maar Tier is een mooie klassieke speler: “Jij aanvallen op de vleugel? Veel plezier dude, Ik ram het centrum even open.” Dames eraf kwaliteit gepakt en klaar was de witte aanval. Alleen was het materiaal gereduceerd en de activiteit van de witte stukken net genoeg om een halfje te drukken.
Bij DIV ondertussen zag ik naast me een potremise toreneindspel staan. Om even later te zien dat onze held op mysterieuze wijze toch gewonnen had. Eind goed al goed en een curieus einde aan een partij die een modelpartij had kunnen zijn. Lekker begin al met al voor Daan dit seizoen.
Bleven over Vlad en Cook. Vlad stond de hele partij in keepstand en zijn tegenstander was een van de betere spelers van VAS. Meestal zie je dan de keeper in kwestie uiteindelijk toch een bal tussen zijn benen doorlaat in blessuretijd, maar dat was onze Vlad niet van plan en hij hield zijn doel netjes schoon. Het schijnt dat Louis van Gaal nog op zoek is naar een reservekeeper.
Voor de ijverige meetellers staat het nu 4-3 voor ons. Mijn eigen partij verliep op zich klassiek Canoyaans. Een cryptische stelling waar de tegenstander op volkomen onduidelijk terrein was. Het gevolg was verwarring en lang nadenken. Weliswaar speelde de jongeman beslist verdienstelijk, maar in tijdnood miste hij een uitstekende kans en na een foutje had Cook zijn messen gelukkig weer eens geslepen en konden de good guys met de punten naar huis.
