KC3 kent dit seizoen hoge pieken en diepe dalen: het stond bijvoorbeeld al aan beide kanten van een 7-1 eindstand. Kampioensaspiraties zijn daardoor allang opgeborgen, terwijl over degradatie zelfs nooit is gesproken. Maar laat dat niet de indruk wekken dat de wedstrijd van zaterdag er een voor spek en bonen was. Prestige stond er op het spel. Bovendien was de tegenstander het derde team van de Waagtoren, waardoor ook het predicaat ‘beste 3de team van de NHSB’ op het spel stond. En zo’n eretitel laat niet zomaar lopen.
Helaas begon de wedstrijd van KC3 in mineur. In de vierde klasse hoor je met 8 spelers te komen. En als je er maar 7 hebt, sta je met 1-0 achter. (En als je er 6 hebt, zelfs met 2-0). Maar zoals je bij voetbal na een vroege tegentreffer nog veel tijd hebt om het goed te maken, zijn er bij schaken nog veel borden over. Elk nadeel hep immers zijn voordeel. Het team wist wat het te doen stond.
Toch verliep dat in eerste instantie niet voorspoedig. Benjamin’s tegenstander had het adagium ‘van huilen komt ruilen’ blijkbaar nooit meegekregen, want de stukken verdwenen sneller van het bord dan BBC-presentatoren van het scherm. In een poging er wat van te maken ging Benjamin op zoek naar complicaties. Die vond hij ook, alleen vooral voor zichzelf. Gelukkig was zijn tegenstander zo beducht voor Benjamin’s reputatie dat hij met een pion meer een niet te weigeren remise-aanbood deed.
De stelling van Gerard deed inmiddels pijn aan de ogen. Alle witte stukken stonden prachtig, alle zwarte stukken verschrikkelijk. Het was dan ook geen verrassing dat dat er een snelle nederlaag volgde.
Zich ervan bewust dat er wat moest gebeuren, lette penningmeester Vlad niet op de kleintjes en gooide er een paard tegenaan. Dat reet de zwarte stelling volledig open en toen de witte zware stukken binnen kwamen vallen behaalde zijn investering snel het beoogde rendement. Ook Juan deed een duit in het zakje met een al even regelmatige als overtuigende overwinning.
Daarmee was de stand weer in evenwicht gekomen, maar toch had de invalteamleider weining vertrouwen in een goede afloop. Mats stond een pion achter en wit’s centrumpionnen leken vernietigd naar de overkant te marcheren. Ook Edward keek tegen een vrije centrumpion aan, al was deze zonder kompanen beter af te stoppen. Tot slot oogde het bij Michiel een stuk florissanter, maar moest hij de overwinning nog wel over de streep trekken.
Gelukkig kwam op dat moment de echte teamleider binnen. Ad keek naar de borden, keek naar zijn spelers en concludeerde direct: ‘dit gaan we winnen’. En zo geschiedde.
Mats wist met weinig middelen toch tegenspel te creëren. Nadat zijn tegenstander wat betere opties miste, bleek dat genoeg voor een halfje. Michiel zette zijn toreneindspel gedecideerd om naar een vol punt en bracht KC3 daarmee op een 4-3 voorsprong. Nu was het aan Edward om de matchpunten binnen te halen. Zijn tegenstander beschikte nog steeds over een sterke vrijpion. In plaats van passief te blokkeren, richtte Edward zijn pijlen vol op de verzwakte witte koningsstelling. Het bleek te moeilijk om de vrijpion en koning tegelijk te ondersteunen en wit moest eeuwig schaak toestaan.
Zo draaide KC3 een vroege achterstand om in een late 4,5-3,5 overwinning. Daarmee handhaaft het zich op de vierde plek in klasse 4D. Met nog 2 rondes te gaan is de top-3 nog vol in zicht.
